اولین سوال یک وبلاگ نویس : برای چه می‌نویسم؟
سه شنبه, ۶ مهر ۱۳۹۵، ۰۸:۲۰ ب.ظ
شاید شما هم جزء آن دسته از افرادی باشید که وقتی از طرف دوستانتان دعوت به وبلاگ نویسی می شوید، با خود می‌گویید برای چه باید بنویسم؟ چرا باید وقتم را صرف نوشتن بکنم در حالی که می‌توانم در همان زمان یک زبان برنامه‌نویسی و یا حرفه‌ای جدید را یاد بگیرم ؟
اصلا اشکال ندارد که از خودتان سوال کنید. سوال کردن باعث بهتر شدن نوشته‌هایتان خواهد شد.
اما جواب این پرسش ها چیست ؟ من به این پرسش ها جواب نمی‌دهم، بلکه به شما کمک می‌کنم تا خودتان به آنها پاسخ بدهید.
روزانه شاید بیشتر از 4000 تا 6000 هزار کلمه درباره هزاران موضوعی که درباره اش بحث می‌کنیم از دهنمان بیرون بیاید، اما چه قدر از این کلمه ها می‌تواند آنقدر تاثیر گزار باشد که ما آنها را نوشته و در یک دفترچه ثبت کنیم. جدا از ناسزا هایی که به راننده های اتوبوس و تاکسی که کمی جلوتر ایستاده اند و جر و بحث هایی که درباره بازی دیشب می‌کنید، واقعا 1 دقیقه هم درباره برنامه فردایتان، آینده و یا خاطراتتان حرف نمی‌زنید؟ خاطره هایی که کامتان را شیرین و یا تلخ می‌کنند. دوست ندارید آن ها را سند کنید و در جایی ثبت داشته باشید ؟
در عصر تکنولوژی بهترین جایی که می‌توان مطالب را نگهداری کرد، داشتن یک صفحه اینترنتی و چه بهتر یک وبلاگ است. پس چرا تصور می‌کنید که با وبلاگ نویسی وقتتان را هدر می‌دهید؟ همه ما قبلا خاطره نویسی کرده ایم. به نظر شما بد است که یک دفترچه خاطرات آنلاین داشته باشیم.
اگر هنوز قانع نشده اید که چرا باید وبلاگ نویسی کنید، من یک موضوع دیگر را هم پیش می‌کشم. تا حالا چند نفر را نصیحت کردید؟ اگر در حرفه ی خاصی کار می‌کنید، چند نفر از شما یک سوال تکراری می‌پرسند و شما باید دونه دونه به هر کدام پاسخ بدهید؟ میتوانید با داشتن یک وبلاگ در بستری بزرگ تر توصیه های خود را بکنید و با دادن آدرس وبلاگتان جواب مخاطبانتان را بدهید اما اینبار بجای هر بار توضیح تنها یک آدرس کوتاه می‌دهید. (حال بگذرد که چقدر شما را دعا می‌کنند که به آن ها کمک کرده اید و خودتان هم چقدر به از خودتان تشکر می‌کنید که در وقتتان صرفه جویی کردید)
اگر من بودم همین حالا در یکی از سرویس های وبلاگ نویسی فارسی (بلاگ، بلاگفا، میهن بلاگ و...) یا بین المللی (بلاگر) ثبت نام می‌کردم و همین الان نوشته ای با عنوان «در اینجا چه خواهد نوشته شد» می‌نوشتم. من حرف هایم را زدم. اگر شما هنوز قانع نشده اید خوشحال می‌شوم که دلیلتان را با من در میان بگذارید، شاید من هم از وبلاگ نویسی دست کشیدم. :دی
بدرود.
